شاخه پایدار تقریباً دو هفته پس از همگامسازی از مخازن پایدار آرچ از شاخه آزمایشی جدا میشود. بسته های موجود در شاخه پایدار، مخازن پیش فرضی هستند که توسط سیستم های مانجارو برای ارائه به روز رسانی ها و دانلودها به پایگاه کاربر عمومی استفاده می شود.
شاخه آزمایشی
شاخه آزمایشی در فواصل نامنظم از شاخه ناپایدار جدا می شود - اما معمولاً مدت کوتاهی پس از همگام سازی از آرچ پایدار. این شاخه به عنوان یک منطقه آزمایشی برای بسته های ساخته شده توسط توسعه دهندگان مانجارو مانند هسته ها، ماژول های هسته، گرافیک های انویدیا، وصله های نرم افزاری و برنامه های کاربردی مانجارو استفاده می شود. بسته ممکن است قبل از انتشار در شاخه پایدار مورد بررسی بیشتر توسعه دهندگان و آزمایش کنندگان برای اشکالات احتمالی و/یا مشکلات پایداری باشد. شاخه آزمایشی برای کاربر آگاه است که به دنبال راهی برای کمک به اجرای بهترین حالت مانجارو است.
شاخه ناپایدار
شاخه ناپایدار چندین بار در روز از آرچ پایدار همگامسازی میشود و بستههای مخازن آرچ عموماً پایدار در نظر گرفته میشوند زیرا توسط Archlinux QA و جامعه آرچ لینوکس بررسی شدهاند. نگهدارنده های مانجارو هسته ها، ماژول های هسته و درایورهای گرافیکی انویدیا را از منبع هسته می سازند. این شاخه همچنین نقطه ورود برنامه های داخلی مانجارو است. آخرین نسخههای موجود نرمافزار در اینجا قرار میگیرد و استفاده از "شاخه ناپایدار" ممکن است مشکلاتی را در سیستم شما ایجاد کند، اما شما ماهر و با انگیزه هستید و مشکلی برای حل مشکلات جزئی ندارید.
به اندازه آرچ بروز و پیشرو نیست
نتیجه انطباق با این فرآیند آزمایشی این است که مانجارو هرگز به اندازه آرچ بروز نخواهد بود. نرم افزار ممکن است روزها، هفته ها یا حتی ماه ها بعد در مخازن پایدار منتشر شود. با این حال، کاربرانی که مایل به دسترسی به آخرین نسخهها هستند، همچنان میتوانند با تغییر به شاخه «آزمایشی» یا «ناپایدار» این کار را انجام دهند. انجام این کار ثابت می کند که شما آگاه و یک کاربر قدرتمند لینوکس مانجارو هستید.
Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies.